جلسه پانزدهم-لحیم کاری

لحـیم کاری:

اتصال دو قطعه فلز متجانس به وسیله فلز یا آلیاژی به نام لحیم را لحیم کاری گویند.

لحیم کاری را به دو گروه تقسیم می کنند:

1-   لحیم کاری نرم: از لحیمی استفاده میشود که جنس آن نرم بوده ونقطه ذوب آن کمتر از 450 درجه سانتی گراد باشد.متداول ترین لحیمی که به این منظور مورد استفاده قرار می گیرد آلیاژ قلع و سرب است.از لحیم کاری نرم در اتصالات ورق ها و آب بندی ظروف و همچنین کار های الکتریکی استفاده می گردد

2-   لحیم کاری سخت:اگر در لحیم کاری از فلز و یا آلیاژهای سخت تری (مس،نقره،برنج(جوش کارپیت))که نقطه ذوب آنها بیشتر از 450درجه سانتی گراد باشد استفاده گردد،آن را لحیم کاری سخت گویند.

نفوذ لحیم به داخل درز محل اتصال به فاصله بین قطعات بستگی دارد و هر چه این فاصله کمتر باشد لحیم مذاب بهتر به داخل فضای خالی بین دو قطعه نفوذ کرده و اتصال بهتری را به وجود می آورد.این اتصال به نوع لحیم و جنس قطعات متصل شونده بستگی داشته و مقدار آن در لحیم کاری نرم ،برای فولاد از 03/0 تا 1/0 میلیمتر بوده و در فلزات غیر آهنی از 1/0 تا 2/0 میلیمتر در نظر گرفته میشود.

سیلان : در این مرحله لحیم مذاب در محل لحیم کاری سیلان یافته و سعی در پر نمودن فضای خالی بین قطعات اتصال می نماید.

آلیاژ شدن: حال لحیم مذاب در لایه نازکی از سطح قطعات متصل شونده نفوذ کرده و در فضای خالی بین کریستال های آنها قرار گرفته و تولید آلیاژ جدیدی را می نماید. گرچه ضخامت قشر آلیاژ کم می باشد ولی این امکان را به وجود می آورد که استحکام محل لحیم کاری شده از خود لحیم بیشتر باشد.

مواد کمکی: برای داشتن یک اتصال خوب در لحیم کاری بایستی ابتدا محل لحیم کاری را از آلودگی و زنگ کاملا تمیز نموده و روی محل لحیم شدنی را با قشری از مواد کمکی بپوشانیم.وظیفه مواد کمکی این است که اکسید های فلزی که نقطه ذوبشان بیش از نقطه ذوب خود فلزات بوده و به صورت قشر نازکی سطح فلز را پوشانده و مانع تماس مستقیم لحیم با سطح فلز است  در خود حل کرده و آن را از مقابل لحیم مذاب کنار بزند تا مانع تماس لحیم و سطح کار نگردد.

 نکاتی که در لحیم کاری باید مورد توجه قرار گیرد:

1-در لحیم کاری قطعات غیر متجانس،مبنای انتخاب لحیم ، قطعه ای است که نقطه ذوب پائین تری می باشد.

2-در لحیم کاری قطعاتی که لبه آنها روی هم قرار میگیرند، بایستی برای ایجاد استحکام کافی، عرض محل اتصال را با اندازه 3 تا 6 برابر ضخامت آنها در نظر گرفت

توجه: کپسول های حاوی گاز های قابل احتراق را بایستی همیشه به صورت ایستاده مورد استفاده قرار داد.

در هنگام تهیه آب لحیم به نکات زیر توجه نمائید.

1-براده های روی را به داخل ظروف محتوی جوهر نمک بریزید نه بر عکس.

2-چون در هنگام ترکیب روی با جوهر نمک،گاز هیدروژن متصاعد میشود،بایستی توجه داشت که این عمل در نزدیکی شعله و یا قطعات گداخته انجام نگیرد،زیرا خطر انفجار وجود دارد.